piątek, 5 października 2012

Weterynarz w nagłych pzypadkach

Autorem artykułu jest miwa


Cóż robić w takim przypadku? Jeśli mamy pewność lub przypuszczamy tylko, że nasz milusiński został ukąszony przez żmiję to w jak najszybszym czasie udajmy się do najbliższego gabinetu, lecznicy czy kliniki weterynaryjnej.

Cóż robić w takim przypadku? Jeśli mamy pewność lub przypuszczamy tylko, że nasz milusiński został ukąszony przez żmiję to w jak najszybszym czasie udajmy się do najbliższego gabinetu, lecznicy czy kliniki weterynaryjnej.

Weterynarz powinien podać mu odpowiednią surowicę. Znacznie częściej nasz podopieczny może zostać ukąszony przez owady. Reakcja na ugryzienia może być różna. Może pojawić się alergia w postaci wysypki, świądu, opuchlizny oraz bolesności. Co robić w takich sytuacjach? Jak sobie poradzić? Jeżeli zauważymy żądło osy lub pszczoły to powinniśmy jak najszybciej je usunąć. Najlepiej użyć do tego pęsetki lub szczypczyków w celu uniknięcia przedostania większej ilości jadu do organizmu naszego czworonoga. Być może nasz milusiński może mieć alergię na ukąszenia insektów. Sprawdźmy zatem czy jego oddech jest normalny i czy może nie pojawiają się wysypki, albo nie ma nienaturalnej opuchlizny. Przy takim stanie rzeczy powinniśmy udać się do lekarza weterynarii, który pomoże naszemu podopiecznemu. Szczególną uwagę powinniśmy zwrócić w sytuacji, gdy insekt dostanie się do pyska naszego czworonoga.

W takim przypadku musimy zachować bardzo dużą ostrożność, gdyż pojawia się wtedy ryzyko ukąszenia w język, gardło czy podniebienie co spowoduje opuchliznę, a następnie nawet zgon psa poprzez uduszenie. Dlatego też musimy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii, który poda naszemu milusińskiemu odpowiednie leki zmniejszające powstałą opuchliznę. To tylko zaledwie kilka przypadków, ale nie każdy z właścicieli wie jak się zachować. Pamiętajmy zawsze o tym, by w miarę możliwości nie okazywać zdenerwowania, gdyż nasz pupil wyczuje każdą zmianę nastroju.



---

Autorem tekstu jest ekspert weterynarz

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Pierwsza pomoc u kota

Józef Glinkau Kot jako nasz pupil zostaje otoczony przez nas opieka. Czesto zdarza sie, ze ulega on kontuzjom. Kontuzje zdaraja sie nie tylko na dworzu, ale takze i w domu. Kazda kontuzja, nawet niegrozna wymaga naszej natychmiastowej reakcji i zapewnieniu nalezytej opieki naszemu pupilowi. Kiedy nasz kot ulegnie wypadkowi najwazniejsze jest udzielenie mu pierwzej pomocy, aby w drodze do weterynarza mozliwie zniwelowac skutki wypadku lub postarac sie przynajmniej nie narobic zwierzakowi wiecej szkod lub nie dopuscic, aby zwierzak ktory bedzie w szoku narobil sobie wiekszych problemow sam. Kiedy zdarzy sie, ze nasz pupil straci przytomnosc warto jest rozpoczac reanimacje. Przypadki, kiedy kot traci przytomnosc wysteouja w bardzo ciezkich wypadkach, kiedy kot wpadnie pod samochod albo spadnie ze znacznej odleglosci. W przypadku braku swiadomosci naszego pupila musimy przystapic do reanimacji. Aby to poprawnie przeprowadzic nalezy ulozyc kota na boku i odchylic glowe do tylu. Nastepnie przykladamy do kociego nosa chusteczke higieniczna i bierzemy delikatnie koci nos w usta. Powoli wdmuchujemy ciagle powietrze 5 – 6 razy. Kiedy takie wdmuchiwanie powietrza nie skutkuje, wykonujemy wdechy co 3 sekundy. Reaimacje taka mozemy prowadzic do skutku jednak kiedy w przeciagu 10 minut nie nastapi poprawa, a dodatkowo pojawia sie rozszerzone zrenice, nie pojawi sie odruch mrugania, jezyk i dziasla zrobia sie sine to mozemy zakonczyc reanimacje gdyz kot nie zyje. Kiedy nastapi zatrzymanie akcji serca u kota nalezy wykonac masaz serca, ktory jest bardzo podobny do masazu serca jaki wykonujemy w przypadku akcji ratunkowej u ludzi. Kladziemy kota na boku i odchylamy glowe do tylu, a nastepnie wykonujemy masaz serca za pomoca palcow pomiedzy 3 a 6 zebrem. Nalezy wykonac 10 szybkich usciskow. Zadlawienia u kotow wystepuja czesto. Sa one efektem zbt szybkiego i lapczywego jedzenia. Kiedy dojdzie do zadlawienia nasz kot wydaje kilka charaterystycznych symptomow takich jak: intensywne slinienie sie, pocieranie pyszczka lapka i ciezko oddycha. Kiedy zauwazymy takie objawy u naszego kota nalezy kleknac przy nim i wziac go miedzy nogi. Powoli i bardzo ostroznie otwieramy pyszczek i sprawdzamy, czy w pyszczku nie ma resztek pokarmu oraz wymioci. Kiedy jestesmy w stanie zauwazyc osc badz kosc ktora nasz zwierzak sie zadlawil mozemy postarac sie ja usunac jednakze wykonujemy to zazwyczaj peseta, rzadko kiedy udaje sie to zrobic za pomoca palcow. Przy probie wyjmowania kosci lub osci musimy zachowac jak najwieksza ostroznosc, poniewaz takie „cialo obce“ moze przebic przelyk badz zoladek. Najlepiej, kiedy ktos nam pomaga podczas wyciagania osci lub osci. Wtedy jedna osoba trzyma kota pomiedzy nogami w ten sposb go unieruchamiajac a my mozemy spokojnie z pelnym zakresem ruchow starac sie usunac. Kiedy kosc jest bardzo gleboko i nie jestesmy w stanie jej usunac to nalezy niezwlocznie udac sie z pupilem do weterynarza i wtedy pod specjalistyczna opieka kosc lu osc zostanie usunieta. Chemikalia uzywane w domu, gorace plyny, para wodna czy ogien powoduja oparzenia u kotow. Trzeba pamietac o tym, ze kot w poduszkach lapek nie posiada czucia dlatego czesto zdarza sie, ze koty chodza po kuchenkach gazowych. Nie czuja nic do momentu oparzenia. Poza zabezpieczeniem kuchni trzeba takze pamietac o chemikaliach i o parze podczas gotowania. Kiedy zdarzy sie, ze nasz pupil sie oparzy, miejsce to nalezy przemyc duza iloscia wody i przylozyc zimny kompres. Kiedy oparzenie nastapi na skutek dzialania chemikalii nalezy przemyc rane roztworem z sody oczyszczonej. Kiedy juz przemyjemy rane zakladamy na niego opatrunek z bandaza co powoduje, ze rana nie bedzie sie brudzic ani nie pozwolimy kotu w ten sposob lizac rany. Opatrunek zmieniamy codziennie. Kiedy chemikalia dostana sie do pyszczka, to ukladamy kota na boku i obficie przemywamy pyszczek woda. Kiedy nastapi oparzenie na skutek porazenia proadem moga wystapic objawy wstrzasu takie jak: biale lub blade dziasla, slabo wyczuwalne lub znacznie przyspieszone tetno, oslabienie, sztywniejace konczyny oraz przyspieszony oddech nalezy od razu przystapic do reanimacji albo udac sie do weterynarza. Ranami, ktore moga wydawac sie niegrozne lub czesto sa po prostu niezauwazalne to uzadlenia i ugryzienia. Wystepuja one najczesciej na glowie, ogonie, karku oraz konczynach. Kiedy zauwazymy u kota ugryzienie wystarczy przemyc rane i oczyscic futro wokol niej i nalezy ja dobrze obwiazac bandazem w taki sposob, aby uniemozliwic kotu dostep do niej. W przypadku, kiedy pojawi sie ropien musimy postepowac inaczej. Ropien charakteryzuje sie tym, ze na samym poczatku jest on twardy, jednak po pewnym czasie mieknie i samoczynnie peka. Caly czas stosujemy cieple oklady. Ropien nalezy dokladnie do konca wycisnac aby nie bylo juz widocznej ropy i dokladnie to miejsce przemyc. Kiedy jednak nie uda sie go wycisnac, nalezy sie zglosic do weterynarza, poniewaz zaniedbanie ropieni powoduje powazne zakazenia leczonego antybiotykiem u weterynarza. Uzadlenia owadow nie sa bardzo grozne ani bardzo szkodliwe. Wywoluja one miejscowe opuchniecia, swedzenia oraz obrzeki. W przypadku uzadlenia musimy postarac sie w miare mozliwosci usunac zadlo aby nastepnie moc podac kotu lek przeciwbolowy. Czasami, w skrajnych przypadkach zdarza sie, ze wystepuje u zwierzaka reakcja alergiczno – uczuleniowa ktorej objawami sa: biegunka, trudnosci w oddychaniu, wymioty oraz oslabienie. W takim przypadku musimy natychmiast udac sie do weterynarza aby podal on odpowiedni lek hamujacy takie reakcje oraz zeby mogl pomoc naszemu zwierzakowi.

środa, 3 października 2012

Żywienie molosów

Autorem artykułu jest m.lee


Molosy to grupa psów szczególnie wymagająca w kwestii żywienia. Żywienie ich nie jest rzeczą ani tanią, ani łatwą. Na co należy zwrócić uwagę przy wyborze suchej karmy

021

Molosy to grupa psów szczególnie wymagająca w kwestii żywienia. Żywienie ich nie jest rzeczą ani tanią, ani łatwą. Osobiście uważam, iż najlepszym sposobem dostarczenia psu odpowiedniej ilości zarówno pożywienia, jak i mikroelementów jest karmienie psa karmą suchą. Jest to nie tyle wygodne dla nas co w przypadku karmy mokrej (puszka), czy też gotowania psu jedzenia przez właściciela pozwala na dostarczenie psu wszystkiego czego potrzebuje w idealnych proporcjach, bo przecież dla większości z nas nie jest wiadome w jakiej proporcji w dziennym zapotrzebowaniu żywieniowym naszego pupila znaleźć miałoby się białko pochodzenia zwierzęcego, względem białka pochodzenia roślinnego, czy wypełniacza lub też proporcje soli mineralnych: sodu, wapnia, fosforu, czy magnezu.

Chyba najlepszym sposobem zaoszczędzenia sobie wysiłku, a naszemu czworonogowi zdrowia jest wybranie odpowiedniej, wysoko przyswajalnej i zdrowej suchej karmy. Jeśli jesteśmy już przekonani co do "konsystencji" karmy, możemy zadać sobie kolejne bardzo trudne zadanie - znalezienie odpowiedniej karmy suchej dla naszego psiaka. Wybór jest duży, a my musimy dobrać odpowiednią karmę zarówno dla psa jak i dla siebie, nie każdego bowiem stać na wyżywienie takiej "bestii" jaką jest np. Dog Niemiecki. W doborze odpowiedniej karmy musimy się kierować wieloma względami. Najpierw powinniśmy zastanowić się czy szukać karmy z "półki" Premium, czy Super Premium. Różnica jest zasadnicza, karmy Premium mają niższe wartości składników potrzebnych naszemu psu (w szczególności psów ras dużych) do prawidłowego rozwoju, niestety ale często ubytki utworzone w pierwszych 2 latach życia naszego "olbrzyma" odbijają się na jego zdrowiu w latach późniejszych, a co za tym idzie kończą się wizytami u weterynarza. W dodatku karmy Premium często należy uzupełniać o specjalne suplementy diety (przede wszystkim w okresie dynamicznego wzrostu, czyli od 8 tygodnia do 20/24 miesiąca życia), co w efekcie końcowym dowodzi ze karma Super Premium jest tańsza od karmy Premium.

151

Każda rasa z tej grupy może reagować inaczej na daną karmę, dlatego dobór odpowiedniej suchej karmy jest rzeczą indywidualną u każdego czworonoga. Dla doga niemieckiego hodowle polecają często preparat wspomagający budowę kośćca, gdyż przy tak szybkim wzroście jaki następuje u tej rasy w okresie dorastania, zapotrzebowanie tych psów na budulec tego typu jest wyjątkowo wzmożony. Często właściciele dogów niemieckich mają problem z psami ponieważ ich czworonogi mimo karmienia najlepszą karmą wyglądają na wychudzone. Jest to poważny problem dla właściciela doga, gdyż nie istnieje na rynku karma która zapewniałaby psu tej wielkości wystarczającą ilość tłuszczu. Zwykle zachowana jest proporcja w karmie suchej między tłuszczem a białkiem, co na workach zwykle oznaczone jest w następujący sposób: {30/20}, czyli 30g białka i 20g tłuszczu na 100g pożywienia. Oczywiście pamiętać należy, że im wyższa wartość białka w pożywieniu naszego psiaka tym pies będzie bardziej pobudzony i skory do "wariactw", przy czym karma dla szczeniąt powinna zawierać wyższą wartość protein niż karma dla psów młodych. Redukcja protein powinna nastąpić po upłynięciu 5 miesiąca życia, po "wymianie zębów", wśród różnych producentów karm suchych ilość protein w składzie zarówno dla szczeniąt jak i dla psów młodych jest różna. Ja poleciłbym wartości 29g dla psów od 4 tygodnia do 5 miesiąca włącznie i 23g od 6 miesiąca do zakończenia procesu intensywnego wzrostu, czyli do 20/24 miesiąca życia. Redukcja białek w tym okresie jest bardzo ważna ponieważ może zaistnieć ryzyko podawania zbyt dużej ilości protein, co z kolei może doprowadzić do zaburzeń wzrostu.

tara

Więc jak rozwiązać problem zbyt małych wartości tłuszczy w karmie którą wybraliśmy dla naszego czworonoga?

Rozwiązań jest parę. Możemy do nałożonej porcji suchej karmy dolać nieco oleju roślinnego, nie brzmi to może fantastycznie ale u większości psów sprawdza się świetnie, może natomiast u niektórych osobników pojawić się rozwolnienie krótkotrwałe jak przy zwykłej zmianie karmy lub też długotrwałe, w tym drugim przypadku należy pomyśleć o innym rozwiązaniu jakim jest specjalny preparat przeznaczony do regulowania i uzupełniania elektrolitów (glukoza). Preparat ten dosypuje się do wody w ilościach, które niestety sami musimy określić, gdyż służy on zwykle do uzupełnienia elektrolitów po długotrwałych biegunkach, bądź do wspomagania procesu gojenia po różnego typu operacjach. W przypadku gdy posiadamy kilka psiaków, a tylko jeden z nich wygląda na wychudzonego należy do nałożonej porcji suchej karmy dosypać preparat, a następnie zalać wodą i wymieszać. Efekty powinny być już zauważalne po pierwszym tygodniu stosowania czy to oleju, czy preparatu glukozowego. Po zastosowaniu tej "terapii" wasza wychudzona psinka nabierze kształtów i już nikt na spacerach nie będzie na was dziwnie patrzył.

Żywienie psów dorosłych to już jednak zupełnie inna historia. Oczywiście jeśli macie problemy z ich wyglądem, tzn. jeśli dajecie dawkę podaną przez producenta, która odpowiada waszemu psu wagowo i wiekowo i pies mimo otrzymywania prawidłowej ilości wygląda na niedożywionego to dobrym rozwiązaniem jest stosowanie się do wyżej wymienionych zaleceń. Jeśli natomiast nasz pies nie ma takiego problemu, podajemy mu dawkę podaną przez producenta, a pies ma biegunkę oznaczać to może iż należy zmniejszyć mu podawaną dawkę dzienną suchej karmy. Pamiętajmy o wartościach białko/tłuszcz, jest to bardzo ważna informacja o karmie. Jeśli nasz pies często uprawia sporty, czyli biegamy z nim, jeździmy na rowerze, czy po prostu jest psem "kojcowym" lub przez większość dnia trzymany jest na dworze należy (przede wszystkim w zimie) podawać mu karmę wysoko energetyczną czyli np. wspominana wcześniej zależność {30/20} lub w przypadku psów o jeszcze wyższym zapotrzebowaniu np. psy, które startują w zawodach dla których wspomniana zależność może być niewystarczająca należy podawać im karmę o wartościach wyższych np. {34/24} ale pamiętajmy że wartości przekraczające ten pułap mogą powodować, iż nasz pies będzie trudny do opanowania i wręcz nadpobudliwy mimo to wielu wysokiej klasy producentów produkuje karmy, których wartość protein często przekracza 40g!!!

421

Kilka rad ode mnie:

* staraj się zapewnić swojemu psu dostęp do tej samej karmy (nie zmieniaj jej co chwilę)

* nie przesadzaj ze smakołykami

* podając karmę suchą staraj się nie dodawać do niej mięsa lub sera białego (nie licząc problemów trawiennych jakie przy tym występują, Twój pies stanie się wybredny, następnego dnia będzie mu w tej samej karmie brakowało czegoś co tak pięknie pachniało)

* wybierając suchą karmę szukaj producenta, którego produkty są produkowane tylko i wyłącznie w jednej fabryce i odpowiednio logistycznie rozsyłane na odpowiednie rynki

* pamiętaj o redukcji białka w okresie dynamicznego wzrostu, jest to bardzo istotne (przede wszystkim u ras dużych

* u jakichkolwiek ras gdzie wzorzec FCI lub gdy właściciel należy do innej federacji np. UKC określa maksymalną wysokość naszego psiaka należy uważać gdyż, niektórzy producenci dodają do karmy hormon wzrostu i określają go w składzie jako "składnik utajniony"

* rozwiązanie problemu "wychudzenia" dotyczy psów młodych ale od minimalnie 10 miesiąca życia i psów dorosłych. Nie należy przede wszystkim pierwszym sposobem reagować na ten problem wcześniej

---

m.lee - www.molosy.blogspot. dom

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Wakacje ze zwierzakiem – apteczka pierwszej pomocy.

Józef Glinkau Poniewaz mamy wakacje, czas wzmozonych wyjazdow czesto z braku opieki nad pupilem decydujemy zabrac sie go ze soba w podroz. Oczywiscie bardzo wazne jest transportowanie kota w specjalnym kontenerze. Podczas dluzdzej podrozy wazne jest, aby robic przerwy zaby wypuscic kota (najlepiej w szelkach, zeby nie uciekl) oraz udostepnic mu miseczke ze swieza woda i pozwolic troche odpoczac. Przerwy te nie musza byc dlugie, jednakze powinny byc dostatecznie dostosowane do potrzeb kota, zeby sie zalatwil oraz troche pochodzil. Czesto koty zle toleruja podroz. Cala droge przerazliwie mialcza i nie sa w stanie sie uspokoic. Kiedy dochodzi do takiej sytuacji nalezy udac sie z kotem do weterynarza i razem z nim przedyskutkowac, w jaki sposob mozna ten problem rozwinac. W przypadku mojego kota, kiedy zapowiada sie dluzsza podroz podaje kotce lek uspakajajacy ktory sprawia, ze kotka robi sie spokojna i bardzo czesto droge przesypia. Oczywiscie przez czas dzialania leku zwierzak jest otumianiony, jednak jest to dla niego o wiele bardziej wygodne i przede wszystkim bezpieczne. Poniewaz niektore koty bardzo nerwowo reaguja na podroz moze u nich dojsc do nerwicy jak i innych nastepstw ktore beda szkodliwie dzialac na funkcjonowanie jego organizmu.Wazne jest takze, aby przed wyjazdem z kotem udac sie do weterynarza aby ten mogl zbadac naszego zwierzaka, wykluczyc ewentualne choroby oraz wykonac podstawowe badania i szczepienia. Kiedy juz udalo nam sie przygotowac transporter na podroz oraz zadbalismy o bezpieczenstwo naszego zwierzaka warto jest takze sprawdzic nasza „kocia apteczke pierwszej pomocy“. Apteczka ta jest niezbedna w kazdej podrozy! Aby apteczka byla jak najbardziej przydatna musi zawierac pewne niezbedne elementy. Oczywiscie nie ma jednego, uniwersalnego zestawu jaki musi znalezc sie w apteczce, poniewaz to kazdy dopiera jej sklad wedlug wlasnych przekonan jednak ja moge polecic nastepujace i wedlug mnie, niezbedne rzeczy: srodek dezynfekujacy (w moim przypadku jest to woda utleniona) mleczko magnezowe waciki kosmetyczne jodyna wata kosmetyczna parafina w plynie bandaze bawelniane w roznych rozmiarach plastry patyczki kosmetyczne do uszu gaza w roznych rozmiarach nozyczki terometr peseta Tak wyglada moja apteczka pierwszej pomocy. Jest przydatna i dzieki niej jestem przygotowana na rozne nieprzewidziane okolicznosci. Poza apteczka powinnismy zabrac ze soba ksiazeczke zdrowia kota lub jezeli jej nie posiadamy mozna ja zalozyc u kazdego weterynarza poniewaz w tej ksiazeczce sa odnotowane wszystkie szczepienia, badania i przebyte choroby i sposob leczenia zwierzaka. Ksiazeczka ta bedzie niezbednam elementem, kiedy w razie naglego wypadku bedziemy musieli udac sie z naszym milusinskim do weterynarza. Teraz, kiedy wszystko jest przygotowane mozemy jechac na wakacje i cieszyc sie odpoczynkiem. Nasz pupil jest bezpieczny, a w razie jakiegokolwiek urazu pierwszej, niezbednej pomocy jestesmy w stanie udzielic mu sami.

wtorek, 2 października 2012

Zagadka nieśmiertelności.

Autorem artykułu jest Krzysztof Dmowski


W starożytnych przekazach wielokrotnie natrafiono na poszukiwanie środka, który umożliwi przedłużanie ludzkiego życia. Według Biblii ludzie nie mieli umierać i dopiero po nieposłuszeństwie zostali ukarani w ten sposób za grzech. Badania jednak zaczęły się już w starożytności.

Najwięcej przekazów pochodzi z Egiptu, gdzie w celu zachowania ludzi i zwierząt mumifikowano je, aby w przyszłości je ożywić, choć ta teoria nie spotyka się z wieloma potwierdzeniami, to jak inaczej można wytłumaczyć sposób działania ludzi o wysokiej wiedzy — a taką posiadali kapłani w Egipcie — którzy mumifikują żuki, żaby, krokodyle, czy ibisy? Nie można też ukrywać, że Egipcjanie pozostawili zapiski o poszukiwaniach kamienia filozofów, czy można szukać czegoś, czego nie ma? Natomiast kamień filozofów miał być obiektem, który nie tylko bezstratnie zmieniał właściwości metali, ale też pozwalał na przedłużanie życia.

Współcześni mieszkańcy ziemi spróbowali iść w innym kierunku, a ich sposobem stało się zamrażanie. W 1969 roku we Francji w tygodniku „Ici Paris”, pojawiła się informacja, że Walt Disney nakazał się zamrozić do czasu, aż zostanie wynalezione lekarstwo na raka płuc. W tym samym roku, kiedy umarł Disney w USA powstało wiele instytucji prowadzących zamrażanie ludzi, na przykład przebywających w stanie śpiączki, w nadziei na wyleczenie w przyszłości. Według informacji psycholog James Bedford, którego ciało do dziś znajduje się w idealnym stanie, miał siedemdziesiąt trzy lata w chwili zamrożenia w roku 1967. Współcześnie wielką popularnością w idei zamrażania ludzi cieszy się amerykański Alcor, który dziś ma przeszło siedemdziesięciu pacjentów, choć w niektórych przypadkach zamrożono jedynie mózg. Podobna firma działa też w Rosji. W pewnym sensie jest to sprzedawanie kota w worku, bo zanim wysłano kosmonautów na księżyc zaplanowano ich powrót. W przypadku zamrożenia nie można powiedzieć, czy da się ten proces kiedykolwiek odwrócić.

Wiele badań przeprowadzono na zwierzętach. Dr Eduard Segall z ASC potwierdza, że dokonał zamrożenia swego psa, którego odmroził już po kwadransie. Pies machał ogonem i zachowywał się jak gdyby nigdy nic. Eksperyment powtarzano wielokrotnie na chomikach, co piąte zwierzę przeżyło mroźny sen. Podczas prób zwierzętom wysysano krew zamieniając z niezamarzającym roztworem. Krew zamarza jednocześnie rozrywając naczynia krwionośne i komórki. Pozbawione krwi ciało wkładano do zbiorników z ciekłym wodorem o temperaturze –196ºC.

Dziś nauka odpowiada na więcej pytań i wiemy, że nasze ciało w całości odradza się co kilka lat, ale istnieje coś, co sprawia, że zaczynamy się starzeć. Czy odpowiedzi na pytanie dlaczego tak się dzieje należy szukać w Bogu, który po grzechu Adama powiedział, że nie przeżyje on tysiąca lat? Nie wiemy ile Adam miał lat w chwili grzechu, a w chwili śmierci coś koło siedmiuset. Żyjąc w ogrodzie Eden widział umierające zwierzęta, które nie miały żyć wiecznie. Dlatego próby dokonywane na zwierzętach nie mają potwierdzenia w tej teorii, bo wiecznie miał żyć człowiek.

Dla wielu osób odpowiedzią jest kamień filozofów, inni liczą na wystarczający rozwój technologii, jeszcze inni wiarę pokładają w Boga. Wszyscy jednak — o ile nie prowadzą wojen — poszukują rozwiązań prowadzących do jednego: zagadki nieśmiertelności.

---

Krzysztof Dmowski
http://www.kdpowiesci.republika.pl/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Niebezpieczenstwa dla kota w naszym domu

Jozef Glinkau Jako wlasciciel kota wiem, jak trudno jest sprawic aby nasz dom byl dla kota miejscem bezpiecznym. Kot ma niezwykle ciekawa nature, wszedzie zajrzy i nie ma dla niego rzeczy niemozliwych, Oczywiscie wiele tez zalezy od charakteru naszego pupila. Niektore zwierzaki sa mniej zainteresowane otaczajacym je swiatem jednak z wlasnego doswiadczenia wiem, ze koty sa istotami bardzo ciekawskimi i malo co je ogranicza. Moj kot, 9 – letni dachowiec o imieniu Zuza jest zwierzakiem, ktory jest bardzo zainteresowany wszystkim, od wystajacych z pudelka chusteczek higienicznych po szeleszczacy papierek po cukierku. Co tak naprawde zrobic, zeby kot byl mozliwie najbezpieczniejszy? Warto jest postarac sie zmienic rzeczy niebezpieczne ktore nas otaczaja na bezpieczne. Na samym poczatku przyjrzyjmy sie roslinnosci, jaka mamy w domu. Tak naprawde niewiele osob zdaje sobie sprawe jakie dzialania maja rosliny ktore my pielegnujemy. Dla kota niebezpieczne jest wiele roslin, takich jak: chryzantema, jemiola czy nawet dracena. Dodatkowo mozemy takze wymienic: azalie, diffenbachie, aloes, bluszcz i narcyz. Wlasciwosci szkodliwe dla kotow maja takze hiacynty, tulipany, konwalie, oleander i bez. Niekiedy jestesmy w stanie zauwazyc, ze nasz kot „podjada“ rosline. Swiadczy to o braku podstawowych mineralow w diecie kota i w ten sposob owe mineraly sa uzupelniane. Oczywiscie ten sposob, ktory kot sam sobie znajdzie jest dla niego bardzo niebezpieczny poniewaz moze doprowadzic do zatruciam czy nawet dlugotrwalej choroby a w konsekwencji do ciezkich zmian w funkcjonowani organizmu i ciezkich, przewleklych chorob. Kiedy podejrzewamy zatrucie u naszego kota warto jest zaobserwowac czy wystepuje chociazby jeden z ponizszych objawow: biegunka, brak apetytu, wymioty (ciagle lub rytmiczne), obrmialy jezyk, jasniejszy kolor jezyka, konwulsje, bole brzucha, otepienie, dziwne zachowanie. W przypadku pojawienia sie jakiegokolwiek z tych objawow warto jest skontaktowac sie z weterynarzem. Aby ograniczyc ryzyko zatrucia warto jest zakupic w sklepie specjalistyczna trawe dla kota. Zawiera ona specjalnie dobrana mieszanke traw i zboz ktora uzupelni braki mineralne w kocim organizmie. Trawa ta nie jest wymagajaca w uprawie a na pewno sprawi, ze nasz kot poczuje sie lepiej. Poza bogatymi wlasciwosciami mineralnymi trawa dziala takze korzystnie na perystaltyke jelit oraz oslonowo na zoladek. Poza roslinnoscia wystepujaca w domu niebezpieczne dla naszego kota sa takze niektore substancje. Przede wszystkim nie powinnismy podawac kotu mleka. Pomimo panujacego powszechnie stwierdzenia, ze koty powinny pic mleko woda jest o wiele dla nich lepsza poniewaz koty nie posiadaja specjalnych enzymow ktore maja za zadanie rozkladanie laktozy czyli enzymow cukru. Kiedy laktoza obecna w mleku nie zostanie rozlozona, bedzie zalegac w jelitach i prowadzic do fermantacji co doprowadzi do biegunki ktorej konsekwencja bedzie odwodnienie organizmu lub uszkodzenie jelit. Poza mlekiem nie powinnismy podawac naszemu pupilowi: czekolady, kawy i ziarenek kawy, napojow zawierajacych kofeine, splesnialego czy zepsutego jedzenia, ciasta drozdzowego. Nie podajemy kotu takze cebuli, nawet takiej z pieczonego miesa. Cebula moze prowadzic do anemii nie tylko u kotow, ale takze i u psow. Cebula dziala negatywnie na czerwone krwinki znajdujace sie w organizmie kota powodujac ich zesztywnienie i brak funkcjonowania. Nigdy nie podajemy kotu kosci z ryb, drobiu czy miesa poniewaz po ugotowaniu czy upieczeniu staja sie one bardzo miekkie i elastyczne jednak pomimo tego moga sie zatrzymac w przelyku i go trwale uszkodzic lub stale przebic. Tak samo stanie sie kiedy kosci znajda sie w zoladku. Oczywiscie poza opisanymi rzeczami w domu jest jeszcze wiele innych rzeczy, ktore moga byc niebezpieczne dla naszego pupila. Kiedy jednak ograniczymy chociazby te dwa czynniki do minimum, nasz zwierzak poczuje sie bezpiecznie, a z nim takze i my. Warto jest zatem zadbac o to, aby dom byl bezpieczny nie tylko dla nas, ale takze i dla pupila.

niedziela, 23 września 2012

Shih-tzu

Autorem artykułu jest bib


Pieski te stanowiły uosobienie towarzyszących Buddzie lwów, co znalazło odzwierciedlenie w ich nazwie Shih-Tzu oznacza dosłownie „ LWI PIES”.

SHIH – TZU
Pochodzenie rasy - TYBET
Data powstania - XVII w
Wzrost - 23 – 28 cm.
Waga - 4 – 7 kg.
Cechy - ŁAGODNY, WIERNY, WESOŁY, TOWARZYSKI
Kraj patronacki - WIELKA BRYTANIA
DSC00190

RYS HISTORYCZNY

Pieski te stanowiły uosobienie towarzyszących Buddzie lwów, co znalazło odzwierciedlenie w ich nazwie, - Shih-Tzu oznacza dosłownie „LWI PIES”. Tybetańscy mnisi wykorzystywali swoich kosmatych pupili do napędzania modlitewnych młynków, odstraszania złych duchów oraz jako żywe termofory podczas długich modlitw w chłodnych, klasztornych celach.

W 1653 r. chiński władca- Kublai Khan podbił Tybet, zaś jako jeden z cenniejszych wojennych łupów przywiózł na cesarski dwór do Pekinu pięć piesków. Chińczycy zajęli się hodowlą śmiesznych piesków krzyżując je z hodowanymi już od lat pekińczykami.
Pierwsze psy tej rasy trafiły do Europy w roku 1927 i były to: suka Fu-Ssu przywieziona przez Sir Kolonel Erica Bailey, oraz suka Mai-Mai Mamai pies Hibou przywiezione przez powracającą do Anglii Miss Hutchins.

Za przełomowy dla rasy uważa się rok 1952, kiedy to Miss Freda Evans pokryła swoją czarną suczkę Shih-Tzu Elfann Fenling of Yram czarno-białym pekińczykiem Philadelphus Suti Tsun of Elfran. Efektem tego była piątka dziwnych szczeniaczków, za co większość hodowców wyklęła pannę Evans z klanu Shih-Tzu. Jednakże po kilku latach wszyscy hodowcy ustawili się w kolejce do panny Evans po pieski, które zdobyły czołowe miejsca w Anglii.

SZATA I UMASZCZENIE

Shih – tzu to piesek mały o masywnej budowie ciała. Ma długie i wiszące uszy, szeroko rozstawione oczy, długą sierść na pyszczku oraz ogon który jest podwinięty i noszony wysoko. Shih – tzu ma gęstą lekko falistą szatę i głowę którą przyrównuje się do kwiatu chryzantemy. Zwykle związuje się pieskom włosy na czubku głowy. Sierść u tych piesków jest długa i miękka. Występuje w wielu różnych kolorach biały, beżowy, tricolor i rzadko spotykany czarny.

PIELĘGNACJA I HIGIENA

Pielęgnacja włosa jest wymagana codziennie aby zapobiec jej skołtunieniu. Shih – tzu musi być czesany codziennie. Oczy i uszy również wymagają specjalnej pielęgnacji. Oczy jeśli trzeba to należy przemywać je specjalnymi środkami dla psów. W uszach jeśli znajduje się suchy włos należy go wyrwać aby zapobiec groźnemu zapaleniu ucha.

ZDROWIE

Shih – tzu to rasa piesków które są podatne na wiele chorób a także mają problemy z uzębieniem. Choroby na które podatna jest rasa to autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, entropiom, choroby serca, niewydolność nerek, udar cieplny, zwężenie nozdrzy, niedrożność kanalika łzowego. U wielu piesków pojawiają się problemy z zębami. Zęby, często nie wszystkie wyrastają, mogą być ruchome i łatwo wylecieć. Pieski te żyją około 15 - 20 lat.

SPACER

Shih – tzu powinien odbywać dziennie 3 – 4 spacery po 10-15 minut każdy . Na spacerze można pieska spuścić ze smyczy aby miał swobodę i żeby mógł się wyszaleć.

CHARAKTER

Shih – tzu jest pieskiem niezależnym, towarzyskim, inteligentnym i upartym. Lubi zabawy i spacery ruchowe z udziałem innych domowników. Toleruje inne zwierzęta domowe. Nadaje się do domu gdzie są małe dzieci. Jest pieskiem upartym i trudnym do wyszkolenia.


DSC00189

---

bib

Zapraszam na mój blog http://psiakraina1.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kot czy Pies czyli... 12 zwierząt kalendarza księżycowego

Autorem artykułu jest Adam Topor


Od tysiącleci nie ulegało wątpliwościom, iż Wszechświatem rządzą dwie nierozerwalne siły Yin i Yang – dwa przeciwstawne, lecz stale uzupełniające się elementy. Cały Wszechświat uporządkowany był według specjalnej kombinacji liczbowej przypominającej nieco skomplikowaną, lecz logicznie powtarzającą się układankę.

Zodiak Chiński umiejscowiony jest na równiku niebieskim (nie jak w europie na ekliptyce) nieba podzielonego na pięć równych części. Poszczególnym częściom równika patronują zwierzęta: Szczur, Bawół, Tygrys, Kot (Królik), Smok, Wąż, Koń, Koza (Owca), Małpa, Kogut, Pies i Wieprz. Zaszczyt ten spotkał je za to, że jako pierwsze stawiły się na wezwanie Buddy wstępującego w nirwanę (w Niebiosa).

Rok 2637 p.n.e. zapoczątkował chińską rachubę czasu (Chińską erę). Czas jaki upłynął od tej daty chińscy astronomowie podzielili na 60 – letnie „wielkie cykle”, na których składało się pięciokrotne powtórzenie 12- letnich „małych cykli”. „Mały cykl” w naszym pojęciu to nic innego jak rok, któremu patronuje jedno zwierzę. Oficjalnie jest to bardziej skomplikowane „Wielki cykl” tworzy w istocie dwa „małe cykle” „ziemski” – 10 elementów, oraz „niebiański” – 12 elementów.

Najczęściej w życiu codziennym do wyznaczenia konkretnego roku posługiwano się nazwą powstałą z kombinacji cyklu „ziemskiego” i „niebiańskiego”. Określała ona rzeczywiste miejsce danego roku w 60 – letnim „wielkim cyklu”, lecz nie w całej (chińskiej) erze. Wymagało to długotrwałych studiów i niebywałej orientacji w naukach astrologicznych. Dokumenty oficjalne datowano wg kolejnych lat panowania aktualnego cesarza, a po jego obaleniu, według lat istnienia republiki.

Pozornie prosty od strony astronomicznej, kalendarz chiński był znacznie bardziej skomplikowany. Nic dziwnego stanowił przecież wytwór tzysiącletnich naukowych rozważań. Podobnie jak inne starożytne kalendarze również chiński stanowi kombinację słoneczno - księżycową. Długość roku określało się według Słońca, miesięczny podział stanowił baczne obserwacje Księżyca.

Chińczycy już w V wieku przed naszą erą zdołali określić długość roku zwrotnikowego na 365,25 średniej doby słonecznej. Dalsze badania nad tym tematem na przestrzeni wieków nieco przybliżyły ten wynik do ustaleń nauki współczesnej tj. 365,2422.

Tak wyliczony rok podzielony był na miesiące ustalone według pełni. Dwanaście księżycowych miesięcy dawało w konsekwencji razem ok. 354 dni. Nie zgzadzało się to co prawda z rokiem zwrotnikowym dlatego też co trzy - pięć lat dodawano jeden miesiąc przestępny. W wyniku kolejnych reform powstający z tego powodu chaos (gromadzenie się dni)wprowadzono zasadę - 7 miesięcy przestępnych rozłożonych na okres 19 lat. Rozwiązaniu tego problemu sprzyjało ustanowienie 24 punktów na ekliptyce po której podąża ziemia w swojej drodze dokoła słońca.


Czytaj więcej... ---

Kultura i filozofia, tysiącletnie tradycje i mądrość wschodu... ShuDian the China Ebooks

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Gdzie wypoczywają najbogatsi

Autorem artykułu jest Agnieszka Kot


Wakacje w Hiszpanii to doskonały kierunek na letni wypoczynek. To także miejsce letniego wypoczynku najbogatszych tego świata. Przekonaj się, gdzie spędza wakacje elita...

wakacje MarbelliaNa słonecznym wybrzeżu Marbelli ceny nie mają większego znaczenia. Ci, którzy tu przyjeżdżają na odpoczynek mają pieniędzy pod dostatkiem. Ekskluzywny kurort Marbella to miejsce dla bogatszej klienteli. Ci, którzy chcą zademonstrować wszem i wobec, że mają pieniądze przybywają tu własnymi, luksusowymi jachtami.

Marbella już sama nazwa brzmi elegancko i bajkowo, to to turystyczne miasto położone na południowym krańcu Hiszpanii. Cudowny klimat, piaszczyste plaże, szeroki wachlarz dostępnych atrakcjii i ciepłe wody Morza Śródziemnego, a także przesympatyczni mieszkańcy sprzyjają bujnemu rozwojowi turystyki w Marbelli.

Marbella była od dawna szczególnym miejscem na mapie Costa del Sol. Już w latach 50-tych XX wieku zyskała sławę kurortu dla najbogatszych tego świata. Luksusowe hotele, lokale i restauracje, pola golfowe, korty tenisowe i inne rozrywki dostosowane do potrzeb śmietanki towarzyskiej. tu płaci się po prostu za jakość. Dzięki wakacyjnemu biznesowi mieszkańcy tej turystycznej miejscowości stali się jednymi z najbogatszych w Europie. z tego też względu sł oni niezwykle mili i uczynni dla odwiedzających Marbelle turystów.

Dziś jednak Marbella te najlepsze lata zdaje się mieć już za sobą, bo i stopniowo otwiera się na mniej zamożną klientele. Najbogatsi, Książęta, gwiazdy filmowe i słynni sportowcy zgodnie z najnowszą modą przenoszą się nie co w głąb lądu – wykupując własne posiadłości lub rezydując w klubach położonych w górach.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

piątek, 21 września 2012

Jak przygotować się na kota w domu

Autorem artykułu jest Paweł Fejanowski


Ani szczeniaki ani kocięta to nie zabawki, dlatego kiedy jesteśmy już zdecydowani na przyjęcie kota pod swój dach, musimy zaopatrzyć się w kilka podstawowych rzeczy.

Porady na temat kotów - jak przygotować się na kota w domuNajważniejszym punktem na naszej liście zakupów powinna być kuweta i do niej dobry żwirek. Najlepiej aby dobrze się zbrylał i wchłaniał zapachy. Jeśli kuweta stoi w ubikacji dobrze by było gdyby można zużyty żwirek wyrzucać do muszli klozetowej.
Model kuwety możemy wybrać kryty lub odkryty. Te pierwsze zajmują więcej miejsca i niektóre koty podchodzą do nich nieufnie, ale mają kilka zalet – minimalizują ilość rozsypanego żwirku i ukrywają kocie odchody przed domownikami i gośćmi. Te drugie są natomiast mniejsze i tańsze.

Trzeba też zaopatrzyć się w miski, najlepiej dwie metalowe, niezbyt duże, z gumową podkładką u dołu zapobiegającą przesuwaniu się. Jedną miskę przeznaczamy na suchą karmę, drugą na "mokrą". Wodę najlepiej podawać kotu w wysokim fajansowym naczyniu, które codziennie myjemy i napełniamy na nowo.

Do czesania kotka dobrze nadaje się małe zgrzebełko, którym dość dokładnie można wyczesać futerko. Jeśli kotek jest niewychodzący, to warto się również zaopatrzyć w obcęgi do przycinania pazurów. Pazurki przycinamy pod lekkim skosem i nie za krótko, gdyż początkowy ich odcinek jest ukrwiony. Warto przed pierwszą taką operacją poradzić się weterynarza.

Kolejnym elementem kociego wyposażenia jest miejsce do drapania. Można kupić w sklepie zoologicznym specjalne deski owinięte sznurkiem sizalowym. Przykręcamy je w domu na odpowiedniej wysokości, tak żeby kot stojący na tylnych nogach mógł swobodnie po niej drapać. Dla zachęty można ją spryskać jakimś kocim "przywabiaczem". Można również pokusić się o większego, piętrowego drapaka. Drapak jest konieczny, jeśli nie chcemy aby nasz pupil niszczył meble.

Kotu spodobają się także zabawki, więc warto sprawić zwierzakowi kilka z nich. Może to być np. jakaś piłeczka. Należy tylko pamiętać o tym, żeby kupić je w sklepie zoologicznym, bo będą one bezpieczne i odpowiednie dla zwierząt.

---

Centrum Twojego Pupila: Porady na temat kotów

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak rozwija się kocia przyjaźń i porozumienie?

Autorem artykułu jest Ewa Wilczek


Kot to zwierzę owiane niesamowitą tajemnicą. To wielka indywidualność, chodząca własnymi drogami. Z natury dzikie zwierzę, ale potrzebujące opieki człowieka. Zmiana warunków życia i próba przystosowania się do współpracy z ludźmi wymusiły na kocie umiejętność egzystowania w trudnych warunkach.

Nigdy nie wiadomo, kiedy zmieni mu się nastrój. Jednym słowem jest nieprzewidywalny. Z pluszowego misiaka potrafi nagle przeobrazić się w groźnego tygrysa. Różni się tym od psa, że ma własne zdanie. Kot nie posłucha komendy swojego pana, nawet ją zlekceważy. Dlatego koty nie są dla wszystkich. Trzeba posiąść wiedzę o tym, jak rozumieć kota, by żyć z nim w zgodzie. To kot dyktuje warunki i w dużej mierze narzuca je swojemu opiekunowi. Bardzo ważnym punktem w wychowaniu jest poznanie potrzeb kota przez właściciela.

źródło: http://freezdjecia.pl/zwierzeta/71-koty/detail/11219-koty-249

Często w praktyce dzieje się tak, że wiele osób uważa koty za głupie i przebiegłe. Wynika to jednak tylko z tego, że kot jest z natury dziki i ma swoje instynkty. Koty są bardzo mądre. To, co chcą uzyskać, dostają dokładnie od swojego opiekuna. Prosty przykład z życia kota. Czy nie było takiej sytuacji, gdy kot natrętnie chodził i miauczał koło nóg, by wypuścić go na dwór? Jestem przekonana, że taka sytuacja miała miejsce nie raz, nie dwa. A co robi opiekun? Po prostu wstaje z ciepłego fotela i otwiera drzwi balkonowe. W tym momencie kot osiągnął dokładnie to, o co prosił. Widać tutaj zależność między kotem a panem, gdzie przewagę ma kot.

Pan został zmanipulowany przez swojego pupila. To jest pierwszy błąd w wychowaniu, ponieważ kot sobie to zapamiętał, a to oznacza dla niego pozwolenie na wyjście. Można być pewnym, że kolejna taka próba wyjścia będzie wyglądać tak samo. Instynkt koci całkiem nie zanikł i dlatego ma potrzebę patrolowania swojego terytorium. Na podwórku kuszony zapachami i żywymi zwierzętami, które są dla niego atrakcją, oddaje się nocnym polowaniom. Po takich eskapadach przychodzi do domu wyciszony i spokojny, jak gdyby nic kładzie się na swoje posłanie i zamienia się znów w milusińskiego kociaka.

Natura kocia jest bardzo intrygująca i to powoduje, że ma swoich zwolenników wśród ludzi. Jego zmysły są mocno wyostrzone i nastawione na najmniejszy szmer na jego terytorium. Zawsze gotowy, by z zaskoczenia zaatakować, gdy czuje wokół siebie niepokojące sygnały. Najlepiej czuje się w nocy, ponieważ jego źrenice maksymalnie się rozszerzają.

Decydując się na kota przyszły właściciel powinien pamiętać o tym, by zapewnić mu ciepło i bliski kontakt. Musi również nie zapominać o tym, by próbować poznać jego humory, nastroje. Kot w sposób bezpośredni potrafi poinformować, że coś mu dolega, że w danej chwili nie chce być na rękach pieszczony, że nie takie jedzenie sobie życzył. Wyraźnie to sygnalizuje i oczekuje, że opiekun będzie się z nim rozumiał w tej kwestii. Właściwa interpretacja zachowań kotów pozwala na uniknięcie niepotrzebnych nieporozumień w postaci drapnięcia pazurem albo fuknięcia i zlekceważenia właściciela.

Pamiętajmy, że nasze koty są bardzo inteligentne i od nas również pragną uzyskać porozumienie. Dobra komunikacja pomiędzy kotem a panem daje wiele radości i wpływa na pozytywne więzi emocjonalne obojga. Kot potrafi przelać swoją miłość na właściciela i pozostaje dozgonnym jego przyjacielem.

---

http://www.zaradni.pl/porada/695,jak_kota_przyzwyczaic_do_obecnosci_nowego_towarzysza

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kiedy Twój kot staje się seniorem

Autorem artykułu jest Magdalena Banach


Zwierzęta domowe są od nas całkowicie zależne. Czynniki takie jak właściwa pielęgnacja, wizyty u lekarza weterynarii oraz podawanie dobrej jakościowo karmy, bezpośrednio wpływają na jakość i długość życia naszych pupili. Ważne by mieć świadomość, że kot senior ma inne potrzeby, niż kiedy był kociakiem...

Koty doczekały się czasów, kiedy to ludzie opiekują się nimi lepiej niż kiedykolwiek przedtem. Oczywiście pomijając sporadyczne przypadki złego traktowania, nieuleczalne choroby i wypadki, w których koty giną przedwcześnie, dobrze odżywiane osobniki mogą żyć kilkanaście, a nawet dwadzieścia lat. W większości przypadków pomiędzy zwierzęciem i jego opiekunem nawiązuje się silna więź emocjonalna i rozstanie z czworonożnym przyjacielem nie jest łatwe, niestety biorąc pod swój dach psa, czy kota, trzeba się z tym trudnym przeżyciem liczyć.

Kot - Twój przyjaciel na długie lataWarto dowiedzieć się więcej o tym jak starzeją się koty i jak w związku z tym powinna zmieniać się nasza opieka nad nimi. Oprócz zmiany karmy dla kotów, na lepiej przyswajalne i mniej kaloryczne jedzenie dla seniorów, istnieje kilka sposobów na to, by utrzymywać lub poprawić jego kondycję fizyczną. Pamiętajmy, że sekret długowieczności kotów leży po części w genach, ale równie duże znaczenia ma właściwa opieka nad nimi, troska i czułość jaką im okazujemy.

Ile lat ma Twój kot?

Zwykle przyjmuje się, że jeden rok życia kota, to tak jak cztery lata w przypadku człowieka, jednak na początku kociego życia, teoria ta nie znajduje odzwierciedlania w ich zachowaniu. Roczny osobnik przypomina bowiem bardziej ludzkiego nastolatka, który jest już dojrzały płciowo, ale jeszcze nie emocjonalnie. Dwuletni kot osiąga już tę że dojrzałość emocjonalną i można powiedzieć, że gdyby był przedstawicielem ludzkiego gatunku, przypominałby dwudziestoparolatka. Dopiero w tym czasie możemy mówić, że jeden rok kociego życia równa się czterem latom życia ludzkiego, i tak kot sześcioletni przypomina dojrzałego i wciąż w pełni sprawnego czterdziestolatka, kot dwunastoletni powinien zwolnić nieco tempo życia, tak jak dzieje się to w przypadku osób po sześćdziesiątym piątym roku, które udają się na emeryturę. Od tego też momentu kot zaczyna się starzeć. Zawsze jednak od reguły istnieją wyjątki; młody ale zaniedbany i źle odżywiony kot może być w dużo gorszej kondycji niż kilkunastoletni, otoczony troską i miłością osobnik.

Koty starzeją się stopniowo

Oznaki starzenia się kotów pojawiają się stopniowo, nigdy nie jest tak, że nagle zobaczysz różnicę ale zaczynasz sobie zadawać pytania, na przykład: kiedy mój kot przestał wskakiwać na wysoki parapet, kiedy stracił chęć do żywiołowych zabaw, od kiedy niechętnie wychodzi z domu? Oczywiście każda zmiana, która Cię zaniepokoi warta jest Twojej uwagi i konsultacji weterynaryjnej – lepiej dmuchać na zimne, czym nie zaszkodzisz swojemu pupilowi, możesz natomiast w porę wykryć chorobę lub po prostu dowiedzieć się, że oto Twój przyjaciel zaczyna się starzeć...

Oznaki starzenia się kotów

U starzejącego się zwierzęcia, tak samo jak w przypadku człowieka, pogarszają się zmysły smaku, wzroku i słuchu. Jednak koty świetnie przystosowują się do życia z gorzej funkcjonującymi zmysłami, możesz nawet nie zauważyć, że Twój kot widzi gorzej niż przed dwoma laty. Wzrasta niestety ryzyko, że kot ulegnie wypadkowi, ponieważ może w porę nie usłyszeć, czy nie zauważyć nadjeżdżającego pojazdu!

Oznaką starzenia się jest także brzydko pachnący oddech, co może być związane z chorobami dziąseł, psującymi się zębami, a także dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Jedyne co możemy zrobić, to zwiększyć częstotliwość zabiegów pielęgnacyjnych w gabinecie weterynaryjnym i oczywiście przejść na pokarm dla kotów seniorów.

Karma dla kotówU starzejącego się kota zmienia się także masa ciała, jedne osobniki chudną wskutek utraty masy mięśniowe, a inne z kolei tyją, ponieważ zmniejsza się ich aktywność fizyczna. Wszystko zależy od trybu życia Twojego pupila oraz od rodzaju pokarmu jaki mu serwujesz, stąd tak ważne jest dobieranie karmy dla zwierząt stosownie do wieku, kondycji i stanu zdrowia.

Kolejną oznaką starości jest brzydsza sierść, może być rzadsza, mniej sprężysta, pozbawiona blasku i pozlepiana, ponieważ stary kot z różnych względów nie poświęca już tyle czasu i energii na mycie się, powinieneś więc pomóc mu w utrzymaniu higieny, by wyglądał i czuł się lepiej.

Kot senior zmienia tryb życia, staje się bardziej stateczny, coraz więcej śpi a mniej wychodzi na dwór, przestaje skakać z mebli i na meble, chętniej też ucina sobie drzemkę na kolanach właściciela, co oczywiście jest jednym z najmilszych oznak starzenia się kotów. Kiedy natomiast Twój przyjaciel nagle unika dotyku, nie pozwala się głaskać i brać na ręce powinieneś zabrać go do lekarza weterynarii, bo najprawdopodobniej odczuwa silny ból związany ze zmianami narządów wewnętrznych lub kości.

Podobnie nagła niechęć do kuwety jest sygnałem, że kot odczuwa ból podczas oddawania moczu lub wypróżniania się i tylko konsultacja lekarska może pomóc rozwiązać ten problem.

Lepiej dmuchać na zimne

Nawet jeśli Twój pupil nieźle radzi sobie z pogarszającymi się z wiekiem możliwościami fizycznymi, nie zapominaj o corocznym badaniu kontrolnym! Dzięki temu możesz wykryć poważne schorzenia, które na początku są łatwiejsze do opanowania, czy wyleczenia. Najczęstsze dolegliwości i choroby u kotów seniorów, to cukrzyca, nadczynność tarczycy oraz zaparcia. Poproś więc lekarza weterynarii, by wykonał badania w tym kierunku.

Rozstanie - nieunikniona część każdej przyjaźni

Dbaj o swojego kota, by długo cieszył się życiemPamiętaj, że wcześniej czy później przychodzi czas rozstania... Niektóre koty wychodzą z domu i już nigdy nie wracają, inne zasypiają w swoim ulubionym posłaniu, natomiast te najbardziej cierpiące mogą wymagać podjęcia trudnej decyzji o eutanazji. Dla człowieka który kocha swoje zwierzę, jest to najtrudniejszy moment w przygodzie jaką jest przyjaźń z czworonogiem. Ale kiedy minie ból i przejdziemy przez naturalny proces żałoby po starcie przyjaciela, będziemy z uśmiechem wspominać spędzone razem chwile, bo niewiele jest w życiu rzeczy, które intensywnością uczuć mogą dorównać miłości do psów i kotów.

---

Magdalena Banach

http://www.inet-partner.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

niedziela, 16 września 2012

Jak pomóc zwierzętom w schronisku przetrwać zimę

Autorem artykułu jest Magdalena Banach


Nadchodzi zima, temperatura powietrza spada poniżej zera chętnie więc zaszywamy się w ciepłych domach i cieszymy nadchodzącym Bożym Narodzeniem, tymczasem pracownicy schronisk dla zwierząt mają ręce pełne roboty i mnóstwo zmartwień związanych z tym, jak sprawić by ich podopieczni przetrwali ten trudny czas...

Wpłata pieniędzy na konto schroniska

Jeśli dysponujemy gotówką możemy po prostu wpłacić pieniądze na konto fundacji zajmującej się pomocą zwierzętom przebywającym w schroniskach, lub znaleźć konkretne schronisko, na przykład to najbliżej naszego miejsca zamieszkania i wpłacić pieniądze bezpośrednio na jego konto. Każdy z nas mógłby pomóc, a jednak wyegzekwowanie pomocy nie jest łatwe. Mamy trudne czasy – zwykliśmy mówić, ale czasy zawsze są trudne i zawsze znajdą się istoty słabsze i bardziej potrzebujące od nas. Nie jesteśmy w stanie zbawić świata, to prawda, jednak można spróbować ocalić choć jedno życie, czy nie warto? Oczywiście pomoc schronisku dla zwierząt nie musi być tylko w formie finansowej, możemy coś podarować, na przykład karmę dla zwierząt, albo zaoferować swój czas szukając domu dla podopiecznych ze schroniska przeznaczonych do adopcji.

Formy pomocy dla schroniska

Podaruj karmę schroniskuNajlepszą formą pomocy podopiecznym schroniska jest adopcja psa lub kota. Wiadomo jednak, że nie każdy z nas ma odpowiednie warunki ku temu by zaopiekować się czworonogiem. Możemy natomiast przyczynić się do znalezienia odpowiedzialnego opiekuna, który spełni wymagania prawne i obdarzy psiaka miłością, troską i zadba o to, by jego miska była – przysłowiowo - zawsze pełna. Będąc wolontariuszem pracującym na rzecz schroniska lub jego przyjacielem, możemy umieszczać ogłoszenia na tablicach informacyjnych miasta, w Internecie, na forach dyskusyjnych, portalach społecznościowych, czy w lokalnych gazetach. Przydatna jest także pomoc przy zapoznawaniu czworonoga z potencjalnymi właścicielami, a po zakończeniu procedury organizacja bezpiecznego transportu psiaka do nowego domu.

Pomoc przy pielęgnacji psów i kotów

W przypadku kotów, poza nielicznymi wyjątkami - wolontariusze mogą zajmować się wszystkimi osobnikami. Obowiązki ochotników sprowadzają się głównie do czesania i pielęgnacji sierści, a także spędzania czasu z tymi spragnionymi czułości stworzeniami. Inaczej sprawa ma się z psami gdzie dostęp do wielu zwierząt mają tylko wykwalifikowani pracownicy schroniska. Pamiętajmy, że jest to miejsce gdzie trafiają często zwierzęta po przejściach, agresywne, bite przez swoich właścicieli, lękliwe i nieprzewidywalne w swoim zachowaniu, tak więc wolontariusze nie mogą mieć z nimi bezpośredniego kontaktu. Małe i łagodne psy mogą być natomiast wyprowadzane na spacery, możemy się z nimi bawić, uczyć aportowania i różnego rodzaju sztuczek. Niektóre psy wymagają leczenia, tak więc wolontariusze są potrzebni do asystowania oraz opieki nad nimi podczas zabiegów, mogą też towarzyszyć im gdy wybudzają się z narkozy, czy przyjmują kroplówki. Niezbędna jest także pomoc przy takich czynnościach pielęgnacyjnych jak strzyżenie, czesanie, obcinanie pazurów i kąpanie. Zdarza się też, że do schroniska trafiają osierocone kocięta lub szczeniaki które nie są w stanie samodzielnie jeść, wówczas wolontariusze mogą karmić małe butelką. Jest to zajęcie czasochłonne, tak więc w tym przypadku dar naszego wolnego czasu jest po prostu bezcenny.

Co podarować psom ze schroniska

Pomóż zwierzętom w schroniskuNa pewno zawsze przyda się sucha karma dla zwierząt, jeśli więc nie chcemy przekazywać pieniędzy, czy wykonywać przelewu bankowego, możemy kupić worek karmy i zawieźć go bezpośrednio do schroniska. W schronisku zwierzęta nie otrzymują tylko i wyłącznie zbilansowanej karmy, to miejsce gdzie gdzie psy nie wybierają pomiędzy kurczakiem a wołowiną, ale jedzą wszystko co im się trafi, tak więc konserwy mięsne, czy właśnie sucha karma będą po prostu smakowitym dodatkiem do jedzenia, które przygotowują opiekunowie placówki. Możemy także przynosić ryż, kasze i makarony, świeże mięso, suchy chleb i mleko. Przydadzą się także preparaty witaminowe, odżywki czy lekarstwa weterynaryjne, które nie straciły terminu ważności, a nie są już potrzebne naszemu pupilowi.

Jak pomóc przetrwać zimę

Czasem wystarczy krótka wycieczka do schroniska, by zdać sobie sprawę z tego, że ten stary nieużywany koc, który od lat leży na dnie szafy mógłby pomóc przetrwać zimę jakiemuś psu... Rozejrzyjmy się wokół siebie, ile jest sprzętów, które nam zawadzają może część z nich warto oddać do schroniska? Koce, pledy, narzuty, stare materace, poduszki, kołdry, dywany, wykładziny, a także pozostały po budowie domu styropian i inne materiały izolacyjne, którymi można uszczelnić i ocieplić budy i boksy.

Nie bądź obojętny

Ktoś na pewno na niego czeka...Pamiętaj, że zima to bardzo trudny czas dla bezdomnych zwierząt jeśli zauważysz w swojej okolicy psa błąkającego się bez właściciela powiadom o tym straż miejską albo skontaktuj się bezpośrednio z pracownikami schroniska. A jeśli zwierzę jest łagodne i masz możliwość dać mu schronienie na jakiś czas – zrób to! Rozwieś w okolicy zdjęcia znalezionego psa i telefon kontaktowy, powiadom lekarzy weterynarii w Twojej miejscowości i najbliższe schronisko, być może ktoś szuka swojego przyjaciela, a Ty pomożesz mu go odnaleźć.

---

Magdalena Banach

http://www.inet-partner.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

sobota, 15 września 2012

Otyłość u kotów i psów

Otyłość u kotów i psów

Autorem artykułu jest Magdalena Banach


Zarówno u kotów jak i u psów, jedzenie zbyt dużych i zbyt kalorycznych posiłków prowadzi do nadmiernego wzrostu masy ciała co przyczynia się do rozwoju chorób serca i zaburzeń oddechowych. Nadwaga często wywołuje cukrzycę i powoduje obciążenie stawów prowadząc do niebezpiecznych stanów zapalnych.

Kot i pies - najwierniejsi przyjacieleW naszych domach coraz częściej pojawiają się zwierzęta, które są traktowane jak członkowie rodziny. Psy i koty stają się naszymi wiernymi towarzyszami, przyjaciółmi na których obecność można zawsze liczyć. Staramy się więc dawać im to co najlepsze – dobre suche karmy albo domowe jedzenie, smakołyki i gryzaki, ale niestety bardzo często nasza wiedza w zakresie żywienia zwierząt nie jest pełna i nieświadomie szkodzimy naszym pupilom, np. podając zbyt tłuste i kaloryczne posiłki, które prowadzą do otyłości, albo odwrotnie, nie dostarczając odpowiednich składników odżywczych co z kolei wywołuje różne stany chorobowe. Zwierzęta tak samo jak ludzie do prawidłowego funkcjonowania potrzebują zbilansowanej, zawierającej witaminy i minerały diety i tylko wówczas mają szansę na prawidłowy rozwój oraz aktywne, zdrowe życie.

Jaka waga zwierzęcia jest prawidłowa?


Zarówno u kotów jak i psów występuje pojęcie wagi optymalnej, czyli takiej, w której zwierze czuje się i funkcjonuje najlepiej. Optymalna waga zależy od wielu czynników takich jak rasa, płeć, wiek i stan zdrowia zwierzęcia. Jeśli nasz pies, czy kot jest pod stałą opieką weterynaryjną, to podczas każdej wizyty powinien być ważony dzięki czemu będziemy mogli kontrolować jego masę ciała. Lekarz badając zwierzę może też udzielać nam indywidualnych wskazówek odbiegających od ogólnie przyjętych norm. Na przykład lekarze weterynarii często zalecają odchudzenie psa chorego na dysplazję stawów biodrowych, nawet jeśli według tabeli ma prawidłową masę ciała, ponieważ w takim przypadku im chudszy będzie pies, tym lepiej dla jego bioder. Ustalenie, a następnie utrzymanie optymalnej wagi ciała Twojego pupila jest bardzo ważne, dlatego nie wahaj się poprosić o pomoc weterynarza.

Oznaki otyłości u psów i kotów

Dachowce mają predyspozycje do tyciaSą rasy które wykazują zwiększone predyspozycje do nadwagi, w przypadku psów jest to Labrador Retriver oraz King Charles Spaniel, natomiast u kotów przypadłość ta raczej dotyka mieszańce. Otyły kot, czy pies od razu rzuca się w oczy i nie ma wątpliwości co do tego, że dźwiga zbyt dużo kilogramów. Jednak warto interweniować zanim zwierzę stanie się grube, oto co nas powinno zaniepokoić:

jeśli u dorosłego psa lub kota nagle obroża okazuje się zbyt ciasna,

jeśli głaszcząc zwierzę po boku nie wyczuwamy żeber,

jeśli patrząc na zwierzę z góry, nie widzimy talii,

jeśli nasz kot, pies szybko się męczy, ma trudności z oddychaniem,

jeśli zmniejszyła się jego aktywność fizyczna.

Jeśli zauważyłeś, któryś z powyższych objawów u swojego czworonoga skonsultuj się z weterynarzem, który oceni jego stan zdrowia i kondycję fizyczną oraz pomoże opracować właściwą dietę.

Przyczyny otyłości kotów i psów

Trzeba powiedzieć, że odpowiedzialność za stan zdrowia naszych pupili ponosimy my, właściciele. To od nas bowiem zależy, czy zwierzę dostanie odpowiednio zbilansowaną karmę oraz czy będzie miało możliwość spalenia nadmiaru kalorii podczas ruchu. W niektórych przypadkach ryzyko otyłości wrasta, jest tak na przykład u starszych zwierząt, u których w naturalny sposób spada aktywność fizyczna, u zwierząt z zaburzeniami hormonalnymi po zabiegach kastracji lub sterylizacji, oraz na skutek różnych chorób, które zaburzają metabolizm. W takich przypadkach ważny jest dobór odpowiedniej karmy, na przykład dla kotów sterylizowanych.

Odchudzanie kota i psa

Ruch pozwala wrócić do prawidłowej wagiJeśli lekarz stwierdzi, że naszego pupila należy odchudzić, to musimy wziąć czynny udział w tym procesie. Pierwszy krok, to zakup suchej karmy o niskiej zawartości tłuszczu i kalorii, w której składniki są tak dobrane, by zwierzę chudło nie odczuwając głodu i bez uszczerbku na zdrowiu. Krok drugi, to zwiększenie wysiłku fizycznego, jest to znacznie łatwiejsze w przypadku psów z którymi chodzimy na spacery. Wystarczy zwiększyć liczbę spacerów i wydłużyć ich czas, zwracając uwagę na to, by pies poruszał się stałym tempem. W przypadku kotów, które nie zawsze są chętne do zabawy musimy wykazać się większą pomysłowością; można na przykład świecić latarką po ścianach i podłodze zachęcając tym samym zwierzę do pogoni za punktem światła, próbujmy też motywować kota do tego, by chodził za nami po domu. Warto też używać zabawek, które będą prowokowały kota do polowania, niezawodna jest papierowa kokardka przymocowana sznurkiem do kijka, którym łatwo będzie nam sterować.

Stabilizacja prawidłowej wagi

Kiedy już uda się nam odchudzić naszego pupila, musimy dołożyć wszelkich starań, by sytuacja z nadwagą i otyłością się nie powtórzyła! Skonsultujmy z lekarzem weterynarii, czy nadal będziemy podawać zwierzakowi karmę dla kotów, czy psów z zaburzeniami metabolizmu lub nadwagą, czy możemy powrócić do karmy dla zdrowych zwierząt. Nie rezygnujmy jednak z aktywności fizycznej, ponieważ tak samo jak u ludzi pozwala ona utrzymać nie tylko prawidłową wagę, ale także dobre samopoczucie. Podczas wizyt w gabinecie weterynaryjnym ważmy naszego czworonoga, by upewnić się że utrzymuje optymalną wagę ciała.

---

Magdalena Banach

http://www.inet-partner.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Żywienie jako czynnik warunkujący zdrowie kotów

Autorem artykułu jest Magdalena Banach


Twój przyjaciel kot, choć lubi chadzać własnymi ścieżkami i należy do drapieżników, jest stworzeniem bezbronnym i całkowicie zależnym od Ciebie. Jeśli pragniesz zbudować z nim więź opartą na zaufaniu, musisz dbać o jego zdrowie i odpowiednio go karmić.

Miłość i odpowiedzialność

Twój przyjaciel kotMiłość do naszych domowych zwierząt możemy okazywać poprzez czułe głaskanie, zabawę, łagodny ton głosu i oczywiście podawanie pełnowartościowej karmy. Jedzenie dla kota, to kwestia indywidualna, zależy od takich czynników jak wiek zwierzęcia, rasa, stan zdrowia, a także jego smakowe upodobania. Koty w przeciwieństwie do większości psów, są wybredne i zdarza się, że jeśli karma nie będzie im smakowała, to nie zjedzą posiłku ale zaczną nerwowo kręcić się wokół miski i tym samym wymuszą na swoim panu, by podał im lepszy kąsek. Ponieważ każda karma jest inna musimy zadbać, by nasz pupil otrzymywał to co najlepsze dla jego zdrowia i utrzymania dobrej kondycji fizycznej. Jako dobry i odpowiedzialny właściciel nie możemy więc stale ulegać kaprysom naszego czworonoga, podobnie jak matka nie może zgadzać się, by jej dziecko dostawało same słodycze.

Trzy czynniki wpływające na zdrowie i kondycję kotów

Zdrowie Twojego kota zależy przede wszystkim od trzech czynników: genów jakie odziedziczył po swoich przodkach, środowiska w jakim żyje oraz pokarmu, który mu podajemy. W przypadku kotów nierasowych człowiek nie ma wpływu na pierwszy z wymienionych czynników, ale kiedy już mowa o kotach rasowych, gdzie hodowca decyduje o krzyżowaniu ze sobą konkretnych osobników, sprawa wygląda inaczej. W pewnym sensie ingerujemy w to, jakie cechy genetyczne będzie miało potomstwo i dla dobra przyszłości rasy z rozrodu powinniśmy wyłączać koty z chorobami genetycznymi. Środowisko i żywienie, to z kolei czynniki na które ludzie mają niemal 100% wpływu w przypadku kotów domowych - niezależnie od rasy. Decyzje dotyczące trybu życia zwierzęcia, jego aktywności fizycznej, kontroli weterynaryjnych i karmienia, są kluczowe dla stanu zdrowia naszych pupili.

Żywienie - wpływ na zdrowie i kondycję


Dobra karma, to najlepszy wyraz miłościJeśli Twój kot ma gładką, lśniącą sierść, jest energiczny, chętny do zabawy i utrzymuje prawidłową masę ciała, to znaczy że jest odpowiednio odżywiony, co z kolei jest równoznaczne z tym, że karma dla kotów jaką mu kupujesz jest dla niego dobra. Pamiętaj, że nie jest ważna ilość ale jakość podawanego jedzenia. Jeśli kupisz swojemu kotu łatwostrawną, wysokiej jakości karmę, to nie będzie musiał dostawać dużych porcji by zaspokoić głód i pokryć zapotrzebowanie organizmu na wszystkie składniki odżywcze. Zawsze stosuj się do zaleceń producenta karmy, który dokładnie informuje jak dozować pokarm dla kota. Tak więc wybierając karmę przedkładaj jakość nad ilość pożywienia.

Podstawowe składniki odżywcze

Sód – warunkuje prawidłową gospodarkę wodną organizmu i prawidłową pracę układu nerwowego,

wapń i fosfor – odpowiadają za prawidłowy rozwój kości i zębów,

kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6 – działają przeciw-nowotworowo i spowalniają proces starzenia się komórek,

przeciwutleniacze – likwidują wolne rodniki, oraz podnoszą skuteczność szczepień.

Pamiętaj, że w przypadku składników odżywczych, witamin i minerałów nie obowiązuje zasada im więcej tym lepiej - zarówno ich nadmiar jak i niedobór jest szkodliwy dla organizmu!

Jak wybrać pokarm dla kota

Wielu producentów karm dla zwierząt oznacza swoje produkty jako karmy kompletne, czyli dany produkt zawiera wszystkie niezbędne składniki pokarmowe, w tym: białka, tłuszcze, minerały i witaminy. W praktyce oznacza to, że nie musimy już podawać naszemu kotu preparatów witaminowych i suplementów diety, ponieważ znajdują się one w pożywieniu. Tylko czytając dokładnie skład poszczególnych produktów, możesz wybrać karmę, która będzie dobra dla Twojego kota. Jednak to nie wystarczy, musisz jeszcze nauczyć się odczytywać sygnały jakie wysyła organizm zwierzęcia, gdy coś mu dolega.

Obserwuj swojego czworonoga

Zdrowy, szczęśliwy kotCzy wiedziałeś, że na przykład łuszcząca się skóra może świadczyć o zbyt niskiej zawartości tłuszczu w pokarmie, brak łaknienia wywoływany jest często przez niedobór sodu, a z kolei jego nadmiar, tak samo jak u ludzi, prowadzi do nadciśnienia i chorób serca? Sięgnij po fachową literaturę dla właścicieli i hodowców kotów, by krok po kroku poznać jego naturę, wymagania żywieniowe i najlepsze metody pielęgnacji. Kiedy nauczysz się za co odpowiedzialne są poszczególne składniki karm dla zwierząt i zaczniesz poznawać kiedy Twój kot jest w dobrej formie, a kiedy coś mu nie służy, będziesz świadomym konsumentem, który wybiera to czego potrzebuje jego pupil. Jeżeli jednak masz wątpliwości czy aby na pewno jako opiekun nie popełniasz błędów żywieniowych, zgłoś się do lekarza weterynarii, który pomoże dobrać odpowiednią karmę na podstawie wyników badań.

---

Magdalena Banach

http://www.inet-partner.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

piątek, 14 września 2012

Maine Coon - charakter

Autorem artykułu jest Kociara


Koty rasy Maine Coon idealnie nadają się dla rodzin z dziećmi, od których w każdej chwili gotowe są przyjąć „dowody miłości”. Koty te łączą w sobie cechy charakteru kota i psa. Przywiązują się do swoich właścicieli, czekają na ich powrót do domu, witają się w progu.

To chyba po prostu koty idealne. Koty posiadające wiele cech charakteru psa. Łagodne, zrównoważone, wesołe, nie są złośliwe. Są bardzo przyjaźnie nastawione do człowieka i przywiązują się do niego, a nie do miejsca. To stworzenia, które towarzyszą człowiekowi we wszelkich pracach domowych – przy sprzątaniu, myciu okien, gotowaniu, pracy przy komputerze, podlewaniu kwiatów – jednym słowem muszą mieć wszystko na oku. Wszędzie wtykają swój ciekawski nosek. Lubią być w centrum zainteresowania. Chętnie bawią się, aportując (podobnie jak psy) swoją ulubioną zabawkę np. myszkę. Jeśli nie masz czasu bawić się w danej chwili, znajdą sobie same zajęcie, a potrafią być w tym bardzo pomysłowe – np. będą ganiać po całym domu babie lato, które wpadnie przez okno, kroplę deszczu spływającą po szybie. Chęć do zabawy w zasadzie nie opuszcza ich do końca życia, w odróżnieniu od innych ras kotów, które zwykle wraz z wiekiem stają się „poważniejsze”. Łatwo nawiązują kontakt z innymi zwierzętami domowymi. Nie stanowi dla nich problemu zamieszkanie pod jednym dachem z psem. Często czekają na swoich właścicieli, podobnie jak psy, siedząc w przedpokoju czy w oknie na parapecie. Przychodzą i witają się ze swoim Panem, przybiegając na „dzień dobry” z ogonkami do góry.

Zasypiają w zasadzie w każdym miejscu, w najdziwniejszych (nam ludziom wydających się nienaturalnych) pozach.

Bardzo lubią siadać na parapecie i rozmawiać z przelatującymi lub siedzącymi na płocie ptakami. Odgłosy przez nie wtedy wydawane są nie do podrobienia.

Maine coon mówi w charakterystyczny dla siebie sposób - niespotykany u innych kotów. Jego mowę można przyrównać do treli, gruchania, ćwierkania... Te koty cudownie śpiewają - nie miauczą.

Jednym słowem mówiąc – idealne koty domowe, zwłaszcza do rodzin z małymi dziećmi, od których cierpliwie znoszą wylewne pieszczoty. Ze względu na swoją wielkość, potrzebują sporo przestrzeni życiowej, więc najlepiej czują się w domu z ogrodem.

---

Kociara

http://mojekoty-kociara.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak wybrać odpowiedniego psa?

Autorem artykułu jest Magdalena Banach


Nie jest trudno znaleźć idealnego psa, każdy pies jest wspaniały, to raczej nam ludziom daleko do ideału. Problem w tym, że nie pies a człowiek dokonuje wyboru, który często jest początkiem trudnego życia czworonoga...

Wiele osób podczas wyboru psa kieruje się wyglądem i panującymi trendami, a także często nieprawdziwymi wizerunkami psich bohaterów. Przykładem jest popularność dalmatyńczyków po ukazaniu się bajki Disney'a, gdzie nakrapiane psiaki przedstawione są jako słodkie i posłuszne psy kanapowe. Tysiące psów tej rasy w latach 60. skończyło żywot w schroniskach, gdy ich właściciele ze zdumieniem odkryli, że mają do czynienia z pełnymi energii i spontanicznymi czworonogami...

Uwierz mi, pies to wyzwanie!

dalmatyczykPies nie jest stworzeniem, któremu do szczęścia wystarczą granulki suchej karmy i pięciominutowy spacer rano i wieczorem. Jeżeli myślisz, że pełna miska zastąpi Twoją czułość, uwagę i wspólne zabawy, to grubo się mylisz, a Twój pies powie Ci to przy najbliższej okazji gryząc Twój ulubiony fotel! Dla psa trzeba mieć czas, to podstawa na której zbudujecie silną więź i przyjaźń, jest prosta zasada - jeśli nie masz czasu, nie możesz mieć psa! Ważna jest także cierpliwość, szczeniak jest jak małe dziecko potrzebuje zabawy i nauki, musisz mu pokazać co jest dobre, a co złe posługując się właściwymi metodami, agresja i przemoc są absolutnie zakazane! Decyzja o posiadaniu psa musi być w pełni świadoma, trzeba poznać zarówno zalety jak i "wady" wynikające z odpowiedzialności za żywe stworzenie, czy jesteś pewien, że chcesz mieć psa?

Czas wybrać odpowiedniego psa

Kiedy już zapadnie decyzja o posiadaniu psa, nadchodzi czas na rozważania na temat ras, by wybrać pupila odpowiadającego naszemu usposobieniu, stylowi życia i możliwościom finansowym. Choć wiele osób oburza się gdy słyszy, że przy wyborze psa trzeba myśleć o pieniądzach, to uważam, że to bardzo ważny aspekt i jest raczej przejawem odpowiedzialności niż egoizmu. Nie można zapominać, że psy rasowe mają niższą odporność organizmu niż mieszańce, są też znacznie częściej obarczone chorobami, takimi jak na przykład dysplazja stawów biodrowych. Utrzymanie psa z dysplazją wymaga dużych nakładów finansowych, potrzebna jest specjalistyczna opieka weterynaryjna, preparaty witaminowe, odpowiednia karma dla psów z dysplazją, weterynaryjne leki przeciwbólowe, a z czasem zabiegi chirurgiczne, co jak wiadomo nie jest refundowane! Co zrobisz jeśli nie będziesz miał pieniędzy, by ulżyć swojemu psu w cierpieniu? W kwestiach finansowych znaczenie ma także wielkość psa – duży pies musi więcej zjeść, potrzebuje też więcej leków, które przelicza się w stosunku do masy ciała.

Poznaj charakter i potrzeby psa

dogniemieckiKażda rasa została stworzona w jakimś celu, dlatego psy tak bardzo różnią się od siebie. Zastanów się, przedstawiciel której rasy będzie odpowiedni dla Ciebie i Twojej rodziny? Weź pod uwagę warunki mieszkaniowe, tryb życia jaki prowadzisz, ile czasu każdy z domowników może poświęcać psu, jaka jest Twoja kondycja fizyczna i stan zdrowia, czy lubisz ruch na świeżym powietrzu, czy zniesiesz piasek i sierść w mieszkaniu? Czy często podróżujesz, kto opiekowałby się Twoim psem podczas wyjazdów? Podobnych pytań jest wiele, warto spisać je na kartce, a następnie udzielić szczerych odpowiedzi. Pamiętaj, że pies jest towarzyszem na kilka, a nawet kilkanaście lat, zmieni całe Twoje życie, da Ci mnóstwo radości ale jakość Waszych relacji zależeć będzie przede wszystkim od Ciebie, więc bądź uczciwy odpowiadając na pytania.

Mierz siły na zamiary

Są rasy psów uznawane za szczególnie trudne w prowadzeniu, mają tendencję do dominacji, posiadają silny charakter, wymagają więc konsekwentnego wychowania i odpowiedniej tresury – nie mylić z przemocą! Jeżeli nie masz doświadczenia z psami, to absolutnie nie powinieneś decydować się na przedstawiciela takiej rasy, nawet jeśli wydaje Ci się on najpiękniejszym psem na świecie. Pamiętaj, że duże psy i psy z długą sierścią potrzebują więcej zabiegów pielęgnacyjnych, a szczotkowanie czy kąpiele zajmują o wiele mniej czasu w przypadku małych i krótkowłosych pupili. Wiele popularnych obecnie ras to psy myśliwskie, by spożytkować drzemiącą w nich energię wymagają więc dużo ruchu na świeżym powietrzu – nie zapominaj o tym! Poczytaj fachową literaturę opisującą rasy psów, nie sugeruj się słodkimi szczeniaczkami z reklam, bo możesz się rozczarować gdy Twój mały kłębuszek wyrośnie na psa pochłaniającego ogromne ilości karmy, i którego nie będziesz w stanie utrzymać na smyczy.

Bądź odpowiedzialny

bokserWiele osób szuka usprawiedliwienia dla swojego wyboru powtarzając, że każdy pies wymaga umiejętnego prowadzenia, a poprzez nagradzanie pożądanych zachowań jesteśmy w stanie wszystkiego go nauczyć. Zgoda, właściwe szkolenie pomoże ustalić hierarchię i pewne zasady jednak nie wyeliminujemy wrodzonych instynktów zwierzęcia, dlatego tak ważne jest poznanie specyfiki rasy, zanim zdecydujemy się na kupno psa. Wiedzy na temat poszczególnych ras szukaj u hodowców zrzeszonych w związku kynologicznym. Powodzenia!

---

Magdalena Banach

http://www.inet-partner.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Spacer z psem

Autorem artykułu jest Tomasz Lenart


Pies pomaga nam dbać o kondycję i zdrowie. Czasami ciężko nam samemu pobiegać po terenie. Z psem jest inaczej gdyż wykonujemy nasz obowiązek oraz przyjemność a przy okazji korzyść jest obustronna. Nie zapomnijmy jednak, że spacery dla psa mają większe znaczenie niż jedynie czysty ruch.

Spacer z psem stanowi dla niektórych z nas wielką przyjemność ale również i obowiązek. Idąc na spacer z własnym psiakiem dbamy o swoją kondycję i zdrowie. Jakie natomiast korzyści z spaceru wynikają dla naszego czworonoga? Wiemy na pewno że spacer z panem jest dla niego niezwykłym przeżyciem. Podczas wysiłku wyrabia sobie mięśnie i płuca. Gdyby jednak chodziło tylko o kondycję i mięśnie, można by je ćwiczyć równie dobrze za pomocą maszyny do biegania. Jeżeli ktoś ma wokół domu dużo miejsca to nawet nie musiałby się decydować na spacer. Jednak nie oto w tym wszystkim chodzi. Psu potrzebne jest zetknięcie się z wieloma nowymi, różnorodnymi sytuacjami, podczas których wzbogaca swoje doświadczenia. Przy okazji różnych doświadczeń nabiera właściciel czworonoga. Dlatego powinniśmy towarzyszyć naszemu pupilowi na spacerze. Wypuszczenie go samego na drogę jest prowokowaniem nieszczęścia dla nas i innych ludzi.

Potrzeba ruchu u psa.

Potrzeba ruchu jest ogromna. Pies który nie ma takiej możliwości może sprawiać kłopoty wychowawcze. To tak jak z człowiekiem, kiedy nie może rozładować stresu i napięć które towarzyszą mu w codziennym życiu. Wtedy stajemy się bardziej nerwowi, wiele rzeczy nam nie pasuje. Dlatego wychodźmy z swoim pupilem jak najczęściej poza dom. Spacery powinny być regularne, interesujące zarówno dla psa jak i właściciela. Odwiedzajmy różne miejsca tak by wzbudzać u psa ciekawość odkrywania nowych miejsc. Ścisłe trzymanie się tylko jednej trasy może spowodować, że pies uzna teren dobrze mu znany za swój własny i będzie go bronił gwałtownie przy każdej okazji.

W czasie spaceru.

Brzydka pogoda na zewnątrz niestety nie zwalnia nas z konieczności wyjścia z domu. Psu potrzebne jest przebycie dłuższych lub krótszych dystansów, poznanie nowych miejsc i nowych sytuacji. Dobrze jest znaleźć teren gdzie pies będzie miał trochę swobody do biegania bez smyczy. Psy są zwierzętami towarzyskimi, bardzo chętnymi do zabawy dlatego gdy mamy więcej niż jednego psa wzięcie ich jest milsze dla nich lecz niekoniecznie dla właściciela. Dlatego tak ważne jest by psy nauczyły się posłuszeństwa. Właściciel jako „przewodnik stada” musi panować nad emocjami swoich podopiecznych. Inaczej bardzo szybko wymknął się mu spod kontroli. To właściciel powinien decydować o kierunku spaceru, czasie jaki spędzą i ewentualnie na zabawy na jakie będzie wolno.

Pies psu nie równy.

Często uważamy, że kto posiada większego czworonoga musi spędzać z nim więcej czasu na spacerze ze względu na większe potrzeby ruchu. W rzeczywistości niektóre duże rasy jak np. bernardyny, są mało ruchliwe w porównaniu malutkim cairn terierem, które praktycznie się nie męczy podczas długich przechadzek.

Nie przesadzaj i nie bądź nadgorliwy.

Nie zmuszajmy psa do biegania i aktywności większej niż ta, na którą sam wykazuje ochotę. Sytuacja taka rzadko zdarza się u młodego psa ale już u starzejący wykazuje zdecydowanie mniejszą aktywność ruchową i chęć do zabawy.

---

http://psiaki-abc.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Z psem na wakacje

Autorem artykułu jest Magdalena Banach


Znalezienie miłej kwatery gdzie można przyjechać z psem graniczy z cudem, a przecież właściciele zwierząt chętnie zapłacą za taką możliwość. Jeszcze trudniej jest dotrzeć na kąpieliska, gdzie nie grozi mandat i krzywe spojrzenia innych turystów...

Nie wszyscy właściciele psów decydują się na wakacje ze swoim czworonogiem, ale prawdziwi miłośnicy zwierząt owszem! Ludzie dla których pies jest członkiem rodziny nie wyobrażają sobie, by spędzać urlop bez niego, co więcej, by zostawiać go pod opieką obcych, czy w najlepszym wypadku sąsiadów albo kogoś z rodziny. Dlatego przygotowują się do podróży, kupują specjalne legowiska, jedzenie dla psa, poidło na czas jazdy samochodem, miski, zabawki, leki – wszystko to co jest potrzebne, by zadbać o komfort przyjaciela, tymczasem na miejscu entuzjazm słabnie...

Nie akceptujemy zwierząt!

Na wakacje tylko z psem!W Polsce nie jest łatwo znaleźć miejsca przyjazne psom i ich właścicielom, większość pensjonatów, hoteli i kempingów nie życzy sobie obecności zwierząt. O trudnościach ze znalezieniem ciekawych miejscówek na urlop z psem, można poczytać na forach internetowych gdzie miłośnicy zwierząt wymieniają się doświadczeniami. Z ich lektury wynika, że nawet gdy dostaniemy namiary na kwaterę w której nasz pupil będzie mile widziany, to po przyjeździe na miejsce pojawiają inne problemy... Polacy nie lubią psów na plaży, na chodnikach, czy w kawiarnianych ogródkach, krzywo patrzą na właścicieli, którzy stojąc w kolejce po lody mają przy nodze psa. Często w sposób niekulturalny zwracają uwagę, by opuścić miejsce, które jest przeznaczone dla ludzi, nie dla zwierząt!

Zakaz wprowadzania psów na plażę i do Parków Narodowych

Zakaz wprowadzania psów! Na większości polskich plaż obowiązuje zakaz wprowadzania psów, za złamanie tego przepisu grozi mandat w wysokości nawet kilkuset złotych - jeśli pies biega swobodnie i bez kagańca. Zakaz najczęściej obowiązuje od marca do listopada, w pozostałych miesiącach można spacerować z pupilem, ale szczegółowe informacje najlepiej sprawdzić w miejscowym posterunku Straży Miejskiej. Oczywiście zawsze należy sprzątać po swoim psie! Całoroczny zakaz wprowadzania psów obowiązuje natomiast w Parkach Narodowych, gdzie żyją chronione gatunki zwierząt. Chodzi głównie o to, że psy mogłyby roznosić pasożyty i choroby groźne dla lisów, dzików, żubrów i innych leśnych zwierząt, dlatego nie jest istotny fakt, że trzymamy czworonoga na smyczy.

Kto jeździ z psem na urlop?

Aby łagodniejszym okiem spojrzeć na psy w miejscowościach turystycznych, warto odpowiedzieć sobie na pytanie kto jeździ z psem na urlop, a także jakie psy są zabierane na wakacje? Czy są to zwierzęta żyjące przez cały rok przy budzie, których właściciele nagle zapragnęli wspólnych wakacji? Na pewno nie. Psy stróżujące, pilnujące hurtowni, parkingów, firm? Też nie, bo takie psy pracują przez cały rok i ich żywiołem jest obrona terytorium. Psy sprawiające problemy, nieułożone, nieposłuszne, agresywne? Z całą pewnością nie, bo czy ktokolwiek chciałby spędzać urlop bacznie pilnując psa, albo szarpiąc się z nim na smyczy? Na wczasach spotykamy przede wszystkim doświadczonych właścicieli psów, których podopieczni są dobrze wyszkoleni, posłuszni, przychodzą na zawołanie, a niezaczepiane zachowują się obojętnie wobec przechodniów na ulicy. Owszem, od reguły istnieją wyjątki i zapewne przez takich nieodpowiedzialnych ludzi, którzy sami nie potrafią zachować się kulturalnie, a tym bardziej dobrze wychować psa, za wszystkimi właścicielami zwierząt ciągnie się niechlubna opinia...

Jak powinien zachowywać się właściciel psa

Na plaży trzymaj psa na smyczyNależy zawsze przestrzegać przepisów – jeśli jest zakaz wprowadzani psów trzeba się z tym pogodzić! Nawet na tak zwanych dzikich plażach nie można pozwolić by pies biegał luźno bez kagańca, szczególnie gdy wiemy, że wdaje się w potyczki z innymi psami, czy szczeka na ludzi. Zawsze musimy mieć psa pod kontrolą, zwłaszcza jeśli nie ułożyliśmy go na tyle, by przychodził na zawołanie, nie mamy prawa puszczać psa luzem. Niezależnie od tego czy jesteśmy w parku, w lesie, na plaży, czy w mieści zawsze sprzątamy po swoim psie! Nie pozwalamy by pies podchodził do dzieci jeśli ich rodzice sobie tego nie życzą, nie pozwalamy by obwąchiwał innych ludzi np. gdy stoimy w kolejce, bo to co dla nas jest zupełnie naturalne innych może stresować i musimy to uszanować. Dbamy o to, by nasz pupil miał dostęp do świeżej wody, na spacery nie musimy zabierać karmy dla zwierząt, ale powinniśmy mieć ze sobą lekką, plastikową miskę, by w każdej chwili nasz pupil mógł zaspokoić pragnienie. Nigdy nie zostawiamy psa przywiązanego, chyba że musimy zrobić to na chwilę, w tym celu wybieramy mocną i stabilną konstrukcję, na przykład metalowy słupek ogrodzenia, czy barierkę. Nie zostawiamy psa w samochodzie! Nie pozostawiamy też psa samego w pokoju hotelowym, czy campingu, chyba, że ustalimy to z właścicielem który będzie czuwał nad bezpieczeństwem zwierzęcia i skontaktuje się z nami gdyby nasz pies nieustannie szczekał, czy hałasował. Powinniśmy mieć ze sobą książeczkę zdrowia psa oraz świadectwa szczepień, by w razie kontroli przez Straż Miejską móc udowodnić, że nasz pies nie stanowi zagrożenia dla innych zwierząt i ludzi.

---

Magdalena Banach

http://www.inet-partner.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Wyprowadzanie psów - dogwalker

Autorem artykułu jest Monika Gajda


Większość właścicieli psów wie, że istnieją hotele dla psów gdzie można zostawić pupila na czas wyjazdu służbowego czy urlopu. Co jednak zrobić gdy pies musi zostać sam na najwyżej kilkanaście godzin i nie mamy nikogo z rodziny czy znajomych kto mógłby go w tym czasie zabrać na spacer?

Na zachodzie od dawna już popularnością wśród włascicieli psów cieszy się usługa jaką jest – wyprowadzanie psów oferowana przez profesjonalnych „wyprowadzaczy” (dogwalker). Teraz również w Polsce mamy możliwość znalezienia osoby, która w razie potrzeby zapewni naszemu czworonogowi bezpieczny, aktywny spacer.

W internecie istnieje wiele portali będących bazą ogłoszeń opiekunów zwierząt (petsitterów). Wybierając opiekuna dla swojego psa nie kieruj się niską ceną usług. Zwłaszcza w przypadku wyprowadzania psa na spacery,kiedy to musisz powierzyć obcej osobie klucze od własnego mieszkania lepiej dobrze przemyśleć wybór odpowiedniego i godnego zaufania opiekuna. Na co zwrócić uwagę? Przede wszystkim na wiedzę, doświadczenie i możliwość zapoznania się z referencjami innych klientów! Opieka nad własnym i cudzym psem to dwie odmienne sytuacje dlatego samo zapewnienie, że ktoś ma do czynienia ze zwierzetami od lat bo w jego domu psy są „od zawsze” nie powinno nam wystarczyć. Zanim udostępnimy opiekunowi klucze do mieszkania zapoznajmy się z jego dokumentami i spiszmy umowę, w której zamieszczamy dane personalne opiekuna, zakres jego obowiązków i odpowiedzialności.

Właściciele psów często reagują zdziwieniem na informacje o „wyprowadzaczach”/dogwalkerach bo przecież spacer z psem to sama przyjemność, po co więc komuś jeszcze za to płacić. Zazwyczaj to prawda ale... Każdy szczęśliwy posiadacz psa jeśli tylko wytęży pamięć przypomni sobie taką sytuację, w której chętnie skorzystałby z pomocy kogoś kto mógłby zabrać psa na spacer. Okoliczności mogą być różne, nagły wyjazd służbowy, przedłużający się czas spędzony w pracy, impreza rodzinna lub choroba. Czasami może to być po prostu paskudna pogoda, mróz lub deszcz, gdy nie chce się wychodzić z domu lub weekend kiedy chcielibyśmy po prostu dłużej pospać... W takich przypadkach warto jest mieć do kogo zadzwonić i poprosić o pomoc.

---

Monika Gajda - opieka dla psów i kotów, szkolenie psów, doradztwo w problemach behawioralnych psów - Kraków.
http://petsitter-krakow.pl/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Psy Japońskie

Autorem artykułu jest RobertK RobertK


artykularnia_import

Psy japońskie (Nihon ken) to 6 ras oficjalnie uznanych w Japonii za rasy ojczyste, tzn, takie które za swoich podstawowych przodków posiadają psy pochodzące z wysp japońskich. Są to: Akita Inu, Hokkaido Inu, Kai Inu, Kishu Inu, Shiba Inu oraz Shikoku Inu.




Za wyjątkiem Shiba Inu, wszystkie obecnie noszą nazwy pochodzące od nazw prowincji japońskich w których zostały wyhodowane.

Przyrostek Inu oznacza w języku japońskim po prostu pies, w języku tym występuje także drugie określenie psa - Ken. Ken używany jest w momencie gdy mówimy o jakimś konkretnym psie, a termu Inu używamy zazwyczaj do określania bliżej nie sprecyzowanego psa. W języku potocznym o wiele częściej używany jest termin Ken.


Oprócz wymienionych powyżej ras, na świecie wyróżnia się obecnie jeszcze pięć ras psów, które zostały ukształtowane w Japonii, jednak na bazie psów sprowadzonych do tego kraju. Są to Japoński Chin, Szpic Japoński, Japoński Terrier, Tosa Inu (Japoński Pies Bojowy) i Akita Amerykańska.


Wszystkie rodzime Psy Japońskie mają charakterystyczny, podobny wygląd (pies w typie szpica z zakręconym ogonem), ale są oceniane według własnych, wyróżniających je cech morfologicznych (budowa fizyczna) i charakteru. Od roku 1931 były stopniowo uznawane za japońskie pomniki przyrody (tennen kinenbutsu).


Rodzime rasy Japońskie dzieli się na 3 kategorie:


Rasy małe:


(Shiba Inu)


- Wysokość: pies 39,5 cm; przedział 38-41 cm; suka 36,5 cm; przedział 35-38 cm;


- Waga: pies 8-11 kg; suka 7-9 kg;


Rasy średnie:


(Kishu Inu, Shikoku Inu, Hokkaido Inu, Kai Inu)

- Wysokość: pies 52 cm; przedział 40-55 cm; suka 49 cm; przedział 46-52 cm;

- Waga: pies 17-23 kg; suka 15-18 kg;


Rasy duże:


(Akita)

- Wysokość: pies 67 cm;przedział 64-70 cm; suka 61 cm; przedział 58-64 cm;

- Waga: pies 35-45 kg; suka 35-45 kg;




Podobnie jak i w wielu innych dziedzinach życia w których dążą do perfekcji, Japończycy postanowili stworzyć psa idealnego. I należy przyznać, że im się to udało. Shiba Inu – jest obecnie najpopularniejszym psem japońskim w Japonii, rocznie rodzi się około 100,000 szczeniąt, najlepsze egzemplarze psów są w Japonii otaczane czcią równą czci koni arabskich w Arabii Saudyjskiej. Shiba Inu są psami idealnymi do życia w gigantycznych miastach japońskich. Są ekstremalnie czyste, bardzo przywiązane do swojej ludzkiej rodziny, a jednocześnie na tyle niezależne i samodzielne, by nie tęsknić gdy właściciele przebywają w pracy.


„Mały samuraj” – tak często mawia się o shiba inu, nawiązując tym samym to ich większych „kuzynów” – Akita Inu. „To pies który nie zdaje sobie sprawy ze swoich niewielkich rozmiarów”, mawiają często ich właściciele. To prawda. Mimo drastycznej różnicy w wielkości, charakter shiba inu bardzo przypomina charakter akit. To psy twarde, nieufne wobec obcych ludzi, mogą być agresywne wobec nieznajomych zwierząt. Z reguły shiba inu rzadko okazuje lęk przed większymi psami, zapomina o swoich rozmiarach i dzielnie staje do konfrontacji. Niewiele osób odważy się wejść na teren pilnowany przez groźnie szczekającego shibę.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl